Gildia Dimir

Earda

W rewanżu za sromotną porażkę Diuny Lynch zrealizował swoje pierwsze arcydzieło. Blue Velvet było pierwszym filmem, w którym reżyser pod powierzchnią zwyczajności odkrył przed widzami perwersyjną i surrealistyczną rzeczywistość lynchowską.

Przewodnikiem po niej uczynił studenta, który podczas wakacji w małym, rodzinnym miasteczku znajduje odcięte ucho. Z nudów zaczyna prywatne śledztwo, które zaprowadziło publiczność i krytyków w rejony, jakich wcześniej nie odwiedzali.

Był to ostatni duży sukces Lyncha w Stanach: Velvet został nominowany do Oscara za reżyserię i jako najlepszy film roku.

Przy okazji realizacji Velvetu Lynch odkrył Isabellę Rossellini. Nie słyszał o niej wcześniej, poznał ich wspólny znajomy. Lynch długo wgapiał się w aktorkę. "Mogłabyś być córką Ingrid Bergman" - wykrztusił wreszcie. "Głupku" - powiedział znajomy - "Ona jest córką Ingrid Bergman". Przed zakończeniem zdjęć do filmu Lynch i Rossellini byli już parą.